کاشت مو معمولاً برای افراد بین سنین ۲۵ تا ۵۰ سال و زمانی که روند ریزش مو کامل شود، توصیه میشود. در سنین نوجوانی و اوایل جوانی، مو در مراحل اولیه ریزش قرار داشته و الگوی ریزش مو هنوز تثبیت نشده است. بنابراین در صورت کاشت مو، این امکان وجود دارد که ریزش مو در نقاط دیگر ادامه پیدا کرده و کاشت مو غیرطبیعی به نظر برسد. به همین دلیل، در سنین کمتر از ۲۵ سال، روشهای دیگر جلوگیری از ریزش مو مانند داروهای موضعی و تزریقی توصیه میشود. در سنین بالای ۵۰ سال و در صورت داشتن بانک موی سالم، امکان کاشت مو همچنان وجود دارد. هرچند محدودیت سنی برای کاشت مو وجود ندارد، اما کاشت مو در افراد مسن ممکن است با بهبودی کندتر یا نتایج کم تراکمتر همراه باشد.
ایدهآلترین سن برای کاشت مو چه زمانی است؟
سن ایدهآل برای کاشت مو به عوامل مختلفی از جمله میزان ریزش مو، سلامت کلی فرد و شیوه زندگی او بستگی دارد. اگر فرد سالم بوده و بیماری زمینهای که بر نتیجه کاشت مو تأثیر بگذارد نداشته باشد، ممکن است در هر سنی بتواند کاشت موفقیتآمیزی داشته باشد. با این حال، افرادی که دارای شرایط پزشکی خاص مانند دیابت یا ایدز هستند، ممکن است به دلیل عوارض احتمالی، کاندیدای ایدهآل برای این روش نباشند.
علاوهبراین، هنگام تعیین بهترین سن برای کاشت مو، باید سبک زندگی فرد را نیز در نظر گرفت. به عنوان مثال، افراد با مصرف بالای سیگار یا مشروبات الکلی، به دلیل گردش خون ضعیف و افرادی که دائماً در معرض مواد شیمیایی قوی یا تشعشعات قرار میگیرند، به دلیل آسیب احتمالی به پوست سر و فولیکولها، ممکن است کاندیدای خوبی برای کاشت مو نباشند.
در هر سنی که برای کاشت مو مراجعه شود، پزشک با در نظر گرفتن سوالات زیر، تصمیم میگیرد که آیا مراجعه کننده کاندید مناسبی برای کاشت مو هست یا نه:
- آیا ریزش مو الگوی مشخصی دارد؟
- آیا ریزش موی بیش از حد در هر قسمت از سر وجود دارد؟
- آیا پوست سر از سلامت کافی برخوردار است؟
- تراکم و کیفیت بانک مو چگونه است؟
- آیا ریزش مو غیر قابل پیشبینی و ناپایدار است؟
- آیا مراجعه کننده انتظارات واقع بینانه دارد؟
- آیا مشکلات پوستی یا بیماریهای زمینهای وجود دارد که با کاشت مو تداخل داشته باشد؟
هرچند تعیین بهترین سن برای کاشت مو دشوار است، اما سنین ۲۵ تا ۵۰ سالگی مناسبترین سن برای کاشت مو در نظر گرفته میشود (منبع). در ادامه سنین مختلف برای کاشت مو بررسی میشوند.
کاشت مو قبل از ۲۵ سالگی
به طور کلی، کاشت مو را میتوان برای افراد بالای ۱۸ سال انجام داد، اما کاشت مو برای افراد زیر ۲۵ سال توصیه نمیشود. در ادامه به دلایلی که افراد را از کاشت مو قبل از ۲۵ سالگی منع میکند، اشاره میشود:
- ادامه ریزش مو. ریزش طبیعی مو در اوایل دهه ۲۰، باعث میشود فرد حتی پس از کاشت نیز ریزش مو را تجربه کند. در چنین حالتی با گذشت زمان، فرد موهای بیشتری را از دست داده در حالی که یک نوار دائمی از موهای کاشته شده روی سرش باقی میماند. بنابراین کاشت مو در سنین زیر ۲۵ سال میتواند ظاهر غیرطبیعی و نارضایتی از نتیجه کاشت مو را به همراه داشته باشد.
- مشخص نبودن الگوی ریزش مو. در سنین پایین، شدت یا الگوی ریزش مو به طور کامل مشخص نشده و در نتیجه برنامهریزی برای کاشت موثر مو توسط پزشک دشوار است.
- نیاز به کاشت موی دوم. با افزایش سن، ریزش مو ممکن است در نواحی دیگر نیز اتفاق افتاده و در نتیجه نیاز به کاشت موی دوم وجود داشته باشد.
- کاهش ذخایر بانک مو. از آنجایی که برای کاشت مو از فولیکولهای مو در یک ناحیه پرتراکم استفاده میشود، کاشت زودهنگام ممکن است ذخایر بانک مو را برای آینده کاهش دهد.
- مراجعه به مراکز نامعتبر. در سنین پایین، ممکن است فرد به دلیل نداشتن توانایی مالی برای کاشت مو، به مراکز ارزان قیمت مراجعه کند. اما باید توجه داشت که قیمتهای پایین کاشت، اغلب منعکس کننده کیفیت کاری پایین است. انتظار برای انجام کاشت مو توسط یک متخصص حرفهای ممکن است در دراز مدت ارزش بیشتری نسبت به انجام یک کاشت موی غیر استاندارد که منجر به پشیمانی شود داشته باشد.
کاشت مو از ۲۵ سالگی تا ۵۰ سالگی
برای اطمینان از ظاهر طبیعی، مناسبترین زمان برای انجام کاشت مو بین ۲۵ تا ۵۰ سالگی است. در ادامه به این سوال که چرا کاشت مو در این سنین مطلوبتر است پاسخ داده میشود:
- مشخص شدن الگوی ریزش مو. پس از سن ۲۵ سالگی، الگوی ریزش مو در اکثر افراد مشخص شده و ریزش مو تثبیت میشود.
- امکان تعیین درمان مناسب. عوامل مختلف موثر بر موفقیت کاشت مو از جمله نوع ریزش مو، الگوی ریزش مو، کیفیت بانک مو و اندازه ناحیه طاسی در این سنین به طور دقیق مشخص شده و پزشک با توجه به این عوامل میتواند درمان مناسب را برای فرد تعیین کند. به همین منظور بهترین سن برای کاشت مو معمولاً بین ۳۵ تا ۴۰ سالگی در نظر گرفته میشود.
- سلامت جسمانی. فرد در این سنین به ویژه سنین بین ۳۵ تا ۴۰ سالگی معمولاً از سلامت کامل برخوردار بوده و عارضههایی که در دوران سالمندی بیشتر شایع هستند از جمله فشار خون بالا، دیابت شدید یا برخی بیماریهای دیگر را ندارد.
- بانک موی سالم. در این گروه سنی معمولاً بانک مو هنوز از تراکم بهتری برخوردار است.
کاشت مو پس از ۵۰ سالگی
تا زمانی که فرد سالم است و موی کافی در بانک مو دارد، محدودیت سنی خاصی برای کاشت مو وجود ندارد. کاشت و رشد مو در افراد میانسال میتواند نتایج مطلوبی در دراز مدت به همراه داشته باشد. با این وجود فرد باید جهت کاشت مو در سنین بالا به موارد زیر توجه داشته باشد:
- احتمال ضعیف بودن فولیکولهای مو: معمولاً در سنین بالا از بانک موی پشت سر برای کاشت استفاده میشود، با این وجود برخی از فولیکولهای مو به دلیل افزایش سن و تغییرات محیطی، تولید موهای جدید را متوقف میکنند.
- داشتن انتظار منطقی از کاشت مو: در حالت ایده آل، کاشت مو باید مشکلات ریزش مو را با توجه به سن برطرف کند. معمولاً هدف مردان مسن از کاشت مو داشتن موهای پرپشت شبیه یک مرد جوان نیست. آنها میخواهند با پوشاندن طاسی، زیبایی ظاهری خود را بهبود بخشند. بنابراین، اهداف و نتایج کاشت مو باید به طور صریح مورد بحث قرار گیرد و با پزشک توافق شود.
- احتمال نتایج نامطلوب: کاشت مو در سنین بالا ممکن است عوارضی مانند بهبودی کندتر یا نتایج نامطلوب به دلیل بافت اسکار یا سیستم ایمنی ضعیف را به همراه داشته باشد.
- کافی نبودن فولیکولهای اهداکننده: ریزش مو در این سن معمولاً تا مراحل پایانی پیشروی کرده است، که به این معنی است که ممکن است بانک موی کافی برای پوشش دادن تمام مناطقی که طاسی در آن رخ داده است وجود نداشته باشد.
- نیاز به ارزیابی وضعیت سلامت فرد: برخی از مردان ۵۰ ساله یا بالاتر ممکن است از بیماریهای مزمن رنج ببرند که باید قبل از هر گونه اقدام پزشکی، از جمله کاشت مو، در نظر گرفته شوند. نادیده گرفتن چنین شرایطی خطر بروز عوارض را افزایش میدهد. در صورتی که بیماریهای زمینهای مانند بیماری قلبی، نارسایی کلیه، نارسایی کبد، دیابت و غیره کنترل نشوند، ممکن است مراجعه کننده کاندیدای مناسبی برای کاشت مو نباشد. بنابراین، یک متخصص کاشت موی باتجربه وضعیت سلامت فعلی شما را ارزیابی کرده و در صورت لزوم برای اطمینان از ایمن بودن فرآیند کاشت با متخصصان دیگر مشورت میکند.
در صورتی که دو مورد بالا برای شما صدق نکند، شما در هر سنی امکان کاشت مو را خواهید داشت.
درمانهای جایگزین کاشت مو
کاشت مو یک راهحل دائمی و موثر برای طاسی است. با این وجود، فرایند کاشت مو ممکن است برای برخی از افراد هزینهبر باشد. در صورتی که امکان کاشت مو وجود نداشته باشد یا برای انجام کاشت مو خیلی زود باشد، درمانهای جایگزین ریزش مو میتوانند مورد استفاده قرار بگیرند. این روشها میتوانند در رویش مجدد مو مؤثر بوده یا حداقل ریزش مو را متوقف کرده یا کاهش دهند.
درمانهای دارویی
داروها میتوانند با تداخل در فرآیندهای زیستی که باعث ریزش مو میشوند، رشد مو را تقویت کرده یا ریزش مو را مهار کنند. برخی از محبوبترین داروها برای درمان ریزش مو عبارتند از: ماینوکسیدیل، فیناستراید و دوتاستراید.
- ماینوکسیدیل (Minoxidil): ماینوکسیدیل که معمولاً به صورت محلول موضعی مصرف میشود، از طریق گشادکردن رگها منجر به افزایش جریان خون در پوست سر شده و مواد مغذی بیشتری را به فولیکولهای مو میرساند. این دارو برای کسانی که از طاسی ارثی مردانه (آلوپسی آندروژنیک مردانه) رنج میبرند و در سنین پایین دچار ریزش مو شدهاند مناسب است. همچنین از آنجایی که این دارو هورمونها را تغییر نمیدهد، یک جایگزین عالی برای کاشت مو در زنانی است که از طاسی با الگوی زنانه (آلوپسی آندروژنیک زنانه) رنج می برند.
- فیناستراید (Finasteride): فیناستراید بهصورت قرص خوراکی مصرف شده و ریزش مو را از طریق کاهش هورمون دی هیدروتستوسترون (DHT) متوقف میکند. این هورمون یک هورمون جنسی مردانه است که به ریزش مو کمک میکند. این دارو به دلیل تاثیر روی هورمونها، معمولاً فقط برای مردانی مناسب است که از طاسی با الگوی مردانه رنج میبرند. فیناستراید برای استفاده زنان توصیه نمیشود، زیرا میتواند باعث بروز عوارض در بارداری شود.
- دوتاستراید (Dutasteride): دوتاستراید نیز به شکل قرص خوراکی بوده و با مسدودکردن آنزیم تبدیلکننده تستوسترون به DHT، ریزش مو را متوقف میکند. این دارو نیز همانند فیناستراید فقط برای مردانی که از طاسی ارثی مردانه رنج میبرند تجویز میشود. با این حال، مطالعات نشان دادهاند که دوتاستراید درمان بهتری نسبت به فیناستراید برای طاسی با الگوی مردانه است (منبع).
- سایر داروها: داروهای ضدآندروژن از جمله اسپیرونولاکتون و کورتیکواستروئیدها از دیگر داروها برای درمان ریزش مو به شمار میآیند.
مزوتراپی
مزوتراپی یک روش درمانی است که طی آن ویتامینها، مواد معدنی و مخلوط اسیدهای آمینه مورد نیاز مو مستقیما به پوست سر تزریق شده و وارد جریان خون میشوند. مزوتراپی باعث میشود مواد مغذی بیشتری به فولیکولهای مو رسیده و جایگزین مناسبی برای کاشت مو در افراد زیر ۳۵ سال خصوصاً بین ۲۰ تا ۳۰ سالگی است.
در ادامه به برخی از مزایای روش مزوتراپی اشاره میشود:
- بهبود گردش خون در پوست سر
- تقویت پوست سر با ویتامینها و مواد معدنی لازم برای رشد مو
- ممانعت از عملکرد هورمون دی هیدروتستوسترون (DHT). این هورمون باعث افزایش سطح تستوسترون و در نتیجه نازک شدن و ریزش مو میشود.
میکرونیدلینگ
در روش میکرونیدلینگ، متخصص پوست دستگاه غلتک مانند دارای سوزنهای نازک را روی پوست سر چرخانده و باعث ایجاد زخمهای جزئی پوست میشود. این سوزنها روی فولیکولهای مو تاثیر گذاشته و با افزایش جریان خون، به فولیکولها کمک میکنند تا موهای ضخیمتری تولید کنند. میکرونیدلینگ همچنین میتواند منجر به نفوذ بهتر داروهای موضعی از جمله ماینوکسیدیل به پوست سر شده و اثر درمانی این داروها را افزایش دهد. این روش برای افرادی مناسب است که در مراحل اولیه طاسی بوده و ریزش موی متوسطی دارند که با الگوهای مردانه یا زنانه آلوپسی آندروژنیک همراه است.
از مزایای روش میکرونیدلینگ میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
- تحریک سلولهای بنیادی در فولیکولهای مو و کمک به رشد مو
- ایجاد سوراخهای کوچک در پوست سر و تسهیل تحویل داروها و مواد مغذی موضعی
- معمولاً در ترکیب با سایر روشهای درمان ریزش مو همچون داروی ماینوکسیدیل و پی آر پی جهت تأثیر بهتر این درمانها بکار میرود.
پی آر پی (PRP) مو
ترمیم مو با پلاسمای غنی از پلاکت یا پی آر پی، جایگزین دیگری برای کاشت مو است. در این روش، پی آر پی از خون جدا شده و به پوست سر تزریق میشود تا رشد موی سالم را تقویت کند. درمان پی آر پی باید قبل از رسیدن ریزش مو به نقطه بحرانی شروع شود. به طور معمول، بهترین زمان برای شروع ترمیم مو با این روش زمانی است که موها شروع به نازک شدن میکنند. هرچند محدودیت سنی برای انجام پی آر پی وجود ندارد، اما این روش برای افراد بالای ۳۵ سال و کسانی که نواحی بزرگ بدون مو داشته و تقریبا طاس هستند، پیشنهاد نمیشود. شایان ذکر است که پی آر پی برخلاف کاشت مو یک راهحل دائمی برای درمان طاسی نیست.
مزایای استفاده از روش پی آر پی شامل موارد زیر میشود:
- رشد موهای جدید توسط فاکتورهای رشد موجود در پی آر پی
- بازسازی سلولهای جدید و جوانسازی فولیکولهای مو
- خون رسانی فراوان به فولیکولهای مو و تحریک عملکرد آنها
- زنده و فعال نگه داشتن فولیکولها
- افزایش رشد مو
- افزایش و بهبود حجم مو
- تقویت بافت مو
لیزردرمانی
در لیزردرمانی کم توان، که به آن درمان با نور قرمز و لیزردرمانی سرد نیز گفته میشود، فوتونهای نور به بافت پوست سر تابیده میشوند. فوتونهای نور با تحریک تکثیر سلولهای بنیادی و افزایش گردش خون منجر به افزایش رشد مو میشوند. این روش به عنوان یک درمان مستقل و یا در ترکیب با درمانهای دیگر (ماینوکسیدیل، فیناستراید، PRP، کاشت مو)، برای درمان ریزش موی ژنتیکی رایج در مردان و زنان از جمله آلوپسی آندروژنیک استفاده میشود. به نظر میرسد این روش برای افرادی که در مراحل پیشرفته ریزش مو قرار دارند، در مقایسه با افرادی که در مراحل اولیه هستند کمتر موثر است.
از مزایای روش لیزردرمانی برای درمان ریزش مو به موارد زیر میتوان اشاره کرد:
- درمان غیرتهاجمی و بدون درد
- تحریک فولیکولهای مو از ریشه و افزایش تراکم و تقویت مو
روشهای پیشگیری و کنترل ریزش مو
هرچند نمیتوان از همه انواع ریزش مو جلوگیری کرد، اما میتوان اقداماتی را برای کمک به حفظ سلامت موها و به حداقل رساندن ریزش انجام داد:
رژیم غذایی مناسب
کمبودهای تغذیهای معمولاً ابتدا در موها ظاهر شده و ممکن است باعث ریزش بیش از حد و همچنین کاهش رشد مو شوند. بنابراین داشتن رژیم غذایی مناسب میتواند به سلامت مو کمک قابل توجهی کند.
- رژیم غذایی مدیترانهای: رژیم غذایی حاوی سبزیجات خام و گیاهان تازه، مانند رژیم مدیترانهای، ممکن است خطر آلوپسی آندروژنیک مردانه یا زنانه را کاهش داده یا شروع آن را کند کند (منبع).
- پروتئین: فولیکولهای مو از پروتئینی به نام کراتین ساخته شدهاند. بنابراین یک رژیم غذایی غنی از پروتئین از جمله تخممرغ، آجیل، ماهی و لبنیات کمچرب ممکن است به جلوگیری از ریزش مو کمک کند (منبع).
- ویتامین A: ویتامین A از رتینوئیدها تشکیل شده است که از رشد موی سالم حمایت کرده و بر چرخه مو تأثیر میگذارند (منبع). مصرف این ویتامین وابسته به دوز است، به این معنی که مقدار زیاد یا خیلی کم میتواند به موها آسیب برساند. غذاهای سرشار از ویتامین A شامل سیبزمینی شیرین، فلفل شیرین و اسفناج هستند.
مصرف مکملها
هیچ تعریف رسمی برای اصطلاح “مکمل رشد مو” وجود ندارد. مکملهایی که به این عنوان طبقهبندی میشوند، حاوی موادی از جمله مواد مغذی یا گیاهی خاص هستند و اعتقاد بر این است که به رشد مو کمک میکنند.
- مولتیویتامین: مصرف مکملها از جمله مولتیویتامین که سرشار از ویتامینها، آهن، سلنیوم و فلز روی است برای رشد و حفظ مو اهمیت دارد.
- مکملهای گیاهی: برخی از مواد گیاهی مانند نخل اره یا گیاه جینسینگ با رشد مو در برخی شرایط مرتبط هستند. نخل اره که از میوه درختان کاج کوتوله آمریکایی تهیه شده است به حفظ سطح تستوسترون کمک کرده و در نتیجه منجر به بهبود کیفیت و تراکم مو میشود (منبع). گیاه جینسینگ حاوی مواد شیمیایی خاصی است که ممکن است باعث رشد مو شود (منبع).
مراقبت از مو
داشتن یک روال مراقبت از مو برای حفظ سلامت مو ضروری است. در ادامه خلاصهای از آنچه برای مراقبت از مو نیاز است بدانید آورده شده است.
- شستشوی منظم: شستن روزانه موها به حفظ سلامت و تمیزی پوست سر کمک کرده و از ریزش مو جلوگیری میکند. نکته کلیدی استفاده از شامپوی ملایم است. شامپوی نامناسب ممکن است مو را خشک کرده و باعث شکستن و ریزش مو شود.
- محافظت از مو در هنگام خواب: استفاده از روبالشی ابریشمی یا ساتن میتواند به جلوگیری از شکستگی مو ناشی از اصطکاک، گرهخوردن و کشیدن کمک کند. مو در حالت خیس آسیبپذیر بوده و خوابیدن با موهای خیس ممکن است تارها را ضعیف کرده و باعث شکستگی مو شود.
- ماساژ کف سر: روغن نارگیل ممکن است از آسیب مو ناشی از نظافت و قرارگرفتن در معرض اشعه UV جلوگیری کند (منبع). ماساژ دادن روغن نارگیل روی پوست سر میتواند جریان خون را بهبود بخشیده و به رشد مجدد مو کمک کند. هرچند روغن دانههایی از جمله کدو تنبل (منبع) و روغن رزماری (منبع) نیز اثرات قابلتوجهی در رشد مجدد مو نشان دادهاند، محققان هنوز نیاز به انجام مطالعات بیشتر در مورد اثرات اسانسها بر رشد مو دارند تا اثربخشی آنها را در درمان ریزش مو تعیین کنند.
- محافظت از آسیبدیدگی هنگام حالتدادن به مو: کشیدن و بستن محکم مو به ریشه مو آسیب زده و منجر به ریزش مو میشود. در صورت امکان از حالتدهندههای حرارتی، مانند اتوهای فر یا صافکننده که ممکن است به ساقه مو آسیب برسانند خودداری کرده و اجازه دهید موها به طور طبیعی خشک شوند.
- عدم استفاده از محصولات شیمیایی مضر: استفاده از مواد شیمیایی مانند رنگ مو، ممکن است به مو و پوست سر آسیب برساند. در صورت امکان از جایگزینهای ارگانیک استفاده کنید.
سایر اقدامات
علاوه بر رژیم غذایی مناسب و مراقبت از مو، اقدامات دیگر که به حفظ سلامت فرد کمک میکنند نیز ممکن است بر کنترل ریزش و رشد مجدد موها اثر بگذارند.
- ماساژدادن: ماساژ روزانه پوست سر میتواند منجر به افزایش جریان خون و تحریک رشد مو شود.
- کنترل استرس: کنترل استرس از طریق ورزش به ویژه حرکات یوگا (منبع) میتواند به کنترل ریزش مو کمک کند.
- مدیریت بیماریهای مرتبط با ریزش مو: برخی از بیماریها از جمله مشکلات تیروئید (منبع) یا تغییرات هورمونی میتوانند منجر به ریزش مو شوند. بنابراین کنترل و درمان این بیماریها به کاهش ریزش مو نیز کمک خواهد کرد.
سوالات متداول
زنان در چه سنی می توانند کاشت مو انجام دهند؟
بهترین سن برای کاشت مو در خانمها ۴۰ تا ۵۵ سالگی است. یائسگی اغلب یک محرک برای طاسی با الگوی زنانه است، به همین دلیل است که کاشت موی زنانه در این سنین بهتر است.
آیا سن در انتخاب روش کاشت مو تأثیری میگذارد؟
هنگام انتخاب روش کاشت مو، عوامل دیگری وجود دارند که میتوانند بسیار مهمتر از سن فرد متقاضی باشند، از جمله کیفیت و تراکم بانک مو، اندازه ناحیه بدون مو، مشخص شدن الگوی ریزش مو و علت طاسی.
آیا با افزایش سن، موهای کاشته شده دچار ریزش میشوند؟
در صورتیکه کاشت مو موفقیت آمیز باشد، نتایج تقریبا در همه موارد دائمی است.
حداقل سن کاشت مو چقدر است؟
در حالی که سن دقیقی برای انجام کاشت مو مشخص نشده است، اما معمولا کاشت مو برای افراد زیر ۲۵ سال که الگوی ریزش مو در آنها مشخص نشده، توصیه نمیشود.
حداکثر سن کاشت مو چقدر است؟
برخلاف تصور رایج، هیچ محدودیتی برای کاشت مو در سنین بالا وجود ندارد. در صورتی که متقاضی کاشت مو از سلامت عمومی خوبی برخوردار بوده و بانک موی پر تراکمی داشته باشد، هیچگاه برای کاشت مو دیر نیست.
آیا کاشت مو در سنین پایین نتیجه بهتری از کاشت مو در سنین بالاتر دارد؟
اگر فرد از سلامت عمومی خوب برخوردار باشد و هیچ بیماری زمینه ای که بر نتیجه کاشت مو تاثیر بگذارد نداشته باشد، در هر سنی میتواند کاشت موی موفقیت آمیزی داشته باشد.
آیا ۲۵ سالگی برای کاشت مو دیر است؟
خیر، ۲۵ سالگی برای کاشت مو دیر نیست. در این سن الگوی ریزش مو را میتوان به طور دقیق ارزیابی کرد و زمان مناسبی برای کاشت مو در افرادی است که ریزش موی قابل توجهی دارند.
چرا باید تا ۲۵ سالگی برای کاشت مو صبر کرد؟
پس از ۲۵ سالگی ریزش مو ثبات بهتری یافته و الگوی مشخصی پیدا میکند و در نتیجه شانس کاشت موی موفقیت آمیز و طبیعی افزایش مییابد.
آیا ۴۰ سالگی برای کاشت مو مناسب است؟
در ۴۰ سالگی میتوان کاشت موی موفقیت آمیزی انجام داد. به طور کلی، سن ۲۵ تا ۵۰ سالگی سن ایدهآل برای کاشت مو محسوب میشود.
کاشت مو در چه مرحلهای بهتر است؟
زمان ایدهآل برای کاشت مو زمانی است که حداقل پنج سال از ریزش مو و طاسی گذشته باشد. طاسی معمولاً در این مرحله تثبیت شده و پزشک میتواند الگوی ریزش مو را تشخیص دهد.
چه زمانی برای کاشت مو دیر است؟
اگر ریزش مو پیشرفت زیادی کرده باشد و بانک موی مناسبی وجود نداشته باشد، ممکن است برای کاشت مو خیلی دیر باشد. با این حال، در صورت وجود بانک موی مناسب، همیشه امکان کاشت موی موفقیت آمیز وجود دارد.